Persoonlijke verhalen komen samen in mijn columns
Het eind van een bewogen schooljaar want dat is het uiteindelijk wel geworden. Zo mooi als dit jaar zou worden zo anders is het allemaal gelopen. En in dit jaar nam onze oudste zoon afscheid van school en gaat naar het voortgezet onderwijs. Had hij nog een beetje een afscheid gevoel?
We durven er misschien niet altijd voor uit te komen, maar we hebben ze allemaal; een guilty pleasure. Guilty pleasures zijn dingen die je eigenlijk niet zou moeten doen of wat men misschien niet bij jou zou verwachten. Kan jij er een paar opnoemen?
Dat ik elke avond toe ben aan een wijntje, vind ik niet vreemd. Al weken zit ik binnen met de kinderen en hoe goed dit ook gaat, ‘s avonds ben ik kapot! Het is niet niks, maar we doen het goed en laten we dat eens wat vaker tegen elkaar zeggen en elkaar een compliment …
De eerste dagen met zijn allen thuis, was het zoeken naar een ritme. Ik had het idee dat ik nergens aan toe kwam, al mijn eigen klusjes bleven liggen. Toch merk ik dat ik productief ben bij het thuiswerken. Misschien omdat er ook weer niet zoveel veranderd voor mij.
Meer dan en week zijn we nu thuis. We zitten met zijn vieren de hele dag samen. Natuurlijk is het geen ideale situatie, maar het is even niet anders en we zeuren niet. We zijn een sterk team samen, dat blijkt wel. Samen staan we sterk en is dat niet voor iedereen zo?
Dromen! Heb jij ze nog? Durf jij nog te dromen. Zetten we ze tegenwoordig niet veel te snel aan de kant? Waarom eigenlijk? Kunnen en mogen we nog wel dromen? Laten we ze waar maken, doe je mee?
