Kleine kinderen worden groot. Misschien is het nog even een dooddoener voor je, maar geloof me de tijd met kinderen wordt echt makkelijker. Kleine kinderen, kleine zorgen en grote kinderen, grote zorgen? Dat zal best, maar ik ben blij dat de tropenjaren voorbij zijn.
Twee in twee jaar
Mijn zus en ik schelen 22 maanden met elkaar. We konden het altijd goed met elkaar vinden en dit hoopte ik ook bij mijn kinderen. Nou heb je hier natuurlijk helemaal niets over te zeggen. De natuur doet wat hij wil. Toch waren wij gezegend met het feit dat ik snel nadat de eerste zoon een jaar werd, weer zwanger was.
Voordeel van twee kinderen vlot op elkaar
Het was allemaal vermoeiend, maar prima te doen. Als er al zo een dreumes rondloopt in huis, dan neem je die zwangerschap er gewoon een beetje bij, was mijn insteek. Nou liep de oudste wel erg vlug zelfstandig, maar de trap op, of bij een wandeling, wilde ook hij wel even opgetild worden. Dit werd op een gegeven moment zwaar. Voordeel was wel dat het eigenlijk net was of de oudste helemaal niet door had dat er ineens een broertje was. Het was prima dat hij naar een andere kamer ging, een ander bed kreeg en er ineens een ander kindje in huis was.
Tropenjaren
De eerste jaren waren tropen jaren. Eerlijk waar. Wat was het zwaar. Ik sliep slecht en was vaak ziek. Maar uitzieken kon je nooit, dus sukkelde ik er maar mee voort. Ik heb toen echt wel eens huilend op de bank gezeten. dat ik echt niet meer wist wat te doen. ik kon geen moment rustig zitten, naar de wc gaan of douchen, zonder dat een kind mee ging, huilde of ze ruzie maakte. Vanaf het moment dat de oudste zelf wat meer kon, ging het eigenlijk heel snel beter, ik kreeg weer wat handen vrij en had iets meer tijd om ook af en toe zelf even onder de douche te springen.
Ik kwam ogen, oren en handen te kort met deze twee kleine deugnietjes
Kleine kinderen worden groot
Ik weet nog dat ik het verbazend wekkend vond, hoe de jongens ineens van afhankelijke mannetjes zo onafhankelijk werden. Ze redden zich steeds beter en doen veel zelf. Ik hoef niet meer hun kleding neer te leggen, want dit bepalen ze zelf wel. Als ik wel eens moet wachten op een pakketje dan lopen ze zelf van en naar school en ze helpen ook mee met bijvoorbeeld pizza bakken of kamers opruimen.
Het zijn allemaal fijne tijden
Ik vond de baby, dreumes en peutertijd zwaar, maar ook heel mooi. En de tijd nu, nu ze ouder zijn, huiswerk hebben, spreekbeurten houden dat vind ik ook weer een hele leuke tijd. Het wordt allemaal makkelijker. De tijd gaat zo ontzettend snel, dat ik er gewoon maar elke dan van probeer te genieten.
En dat rustig op het toilet zitten, dat is nu ook weer over. We hebben namelijk sinds kort een kat in huis!
Zit jij al in de ‘het wordt allemaal makkelijker’ periode?
foto’s lodiblogt/ affiliate link
Meer artikelen
13 reacties
Die periode had ik tot de derde spruit zich aandiende en we terug bij af zijn, haha! Het is een ondeugende tante maar ervaar het minder zwaar als bij de jongens.
Hier begint het nu makkelijker te worden ja haha
Ik heb er maar eentje, maar vond het eerste jaar behoorlijk pittig. Nu spring ik inderdaad meer onder de douche en komt er al wat meer tijd voor mezelf. Het is fijn en ook vermoeidhend, zo’n kleine madam in huis. 😉
Hier schelen ze ruim 22 maanden. De oudste is een jongen, de jongste een meisje. Deze zomer worden ze 8 en 10.
Het gaat veel te hard. Ze worden zelfstandig, maar hebben ons toch nog nodig.
Precies, hier schelen ze ook 22 maanden en zijn de zelfde leeftijd. Het gaat echt super hard he!
Ik vind het eigenlijk helemaal niet makkelijker worden. Het wordt anders, maar niet makkelijker….
Herkenbaar! Hier is het helaas toch wel anders. Onze oudste is 14 jaar en onze jongste is 4. Maar allebei de meiden hebben hun beperkingen op ontwikkelingsgebied. En de jongste kan nauwelijks praten. Dus bij allebei is zelfstandigheid een heel lastig ding
Ahh wat een lieve blog! Lijkt me heel mooi om je kids zo te zien opgroeien 🙂
Ik baalde regelmatig dat het zo lang duurde voordat ik weer zwanger was, het heeft twee jaar geduurd, maar nu onze oudste 4 is en naar school gaat, zie ik wel de positieve kanten van dit leeftijdsverschil. Hij is 4 jaar en drie maanden als onze tweede komt en hoewel weer weer opnieuw beginnen, vind ik het wel een voordeel dat we onze oudste veel meer kunnen uitleggen.
Ik kan hier niet over mee praten want ik heb geen kinderen dus geen idee hoe dat is 😉
Ons dochtertje is net 3 en heeft (nog) geen broertje of zusjes, ik vind het zelf denk ik ook wel prettig als zij wat zelfstandiger is 🙂
Sommige dingen worden wel makkelijker maar een hoop dingen ook weer eens stuk ingewikkelder. E is nu 5 en ik blijf voor mijn gevoel maar puzzelen met wat nu handig is of gaat werken.
MIjn kinderen schelen 1 jaar en 9 maanden met elkaar en het was even zwaar, maar nu ze beiden op de basisschool zitten is het allemaal een stuk overzichtelijker geworden 🙂