Schrijven met een vulpen, doe jij dat nog? Blijven schrijven is ontzettend belangrijk, al doen we natuurlijk tegenwoordig praktisch alles op de computer. Maar waarom is het zo belangrijk dat we blijven schrijven?
Schrijven als hobby
Een hekel aan schrijven heb ik zelf nooit gehad. Er waren tijden dat ik zo netjes schreef, dat ik het gewoon jammer vond dat we op school overgingen van werkstukken met de hand schrijven naar alles op de computer. Nu spreek ik over 1997. Toen was de computer nog nieuw en het enige wat ik hierop deed was een scriptie typen.
Een type cursus volgen
Aan een type cursussen volgend deed ik toen nog niet. Schrijven ging dus een stuk sneller. Ik hield -toen ik jong was- altijd al dagboeken bij. Maar de echte liefde voor begon toen ik zeventien was. Mijn zus ging op zichzelf wonen en in die tijd begonnen wij aan elkaar te schrijven. Hele schriften hielden we bij. Wanneer een van ons dan op vakantie ging, gaven we dit schrift aan elkaar mee en lazen de verhalen van de ander. Hierdoor voelden we ons, ondanks dat we niet meer in één huis woonden, wel verbonden met elkaar. En deze schriften gingen over alles, echt alles.
Geen mail maar echte post
Toen ik drieëntwintig was, ging ik een jaar backpacken in Australië. Internet kwam toen net opzetten en alhoewel ik halverwege dat jaar een mailadres aanmaakte, schreef en kreeg ik in die tijd nog heel veel brieven. De brieven ontvangen was een heel avontuur. Omdat ik het hele land doorreisde had ik een ‘post restante’ adres in Sydney. Wanneer ik wist waar in Australië ik langer zou blijven, belde ik een postcode door en kon dan een paar dagen later bij het postkantoor de brieven van thuis ophalen. Het was elke keer een feest om post te mogen ontvangen. Maar ook het schrijven naar huis was fijn. Mijn ouders hebben alle brieven die ik schreef bewaard. Deze kreeg ik terug na mijn reis en lees ik nog regelmatig door. Net als mijn reisdagboek.
Wegdromen bij alle avonturen
Drie keer maakte ik een lange reis en al deze keren hield ik een dagboek bij. Het is niet zo, dat ik ze wekelijks bekijk. Maar wegdoen, dat nooit. Zo af en toe vind ik het heerlijk om er in te lezen en even weg te dromen bij alle avonturen die we beleefden. Maar het is ook makkelijk om er iets in op te zoeken.
Een jaar Australië, 6 maanden Amerika en 7 maanden Amerika en Canada, allen in boeken beschreven.
De digitale wereld
En ook al leven we nu vooral in een digitale wereld, ik schrijf nog steeds heel veel. Elke dag probeer ik wel een stukje in mijn Journal te schrijven. Ika schrijf nog steeds heel veel brieven. En alhoewel ik ook fineliners gebruik blijven vulpennen mijn favoriet.
Lees ook: Hoe kan je beginnen met een Bullet Journal.
Lees ook: Echte post is zoveel leuker.
Waarom met een vulpen schijven?
Met een vulpen schrijf ik heel mooi en net. Dit zie ik trouwens ook terug bij mijn kinderen, die op school ook met vulpennen schrijven. Beiden hebben een prachtig handschrift. En ook al is ons leven hartstikke digitaal ingericht, we moeten toch ook blijven schrijven. Want hoe belangrijk is het wel niet dat je handschrift leesbaar blijft. We zullen tenslotte altijd wel iets op papier moeten zetten. En eerlijk is eerlijk, er is toch niets zo fijn, dan het ontvangen van echte post. Ik blijf mijn boodschappen lijstjes dus gewoon op een papiertje mee nemen en ook in mijn schriftjes en Bullet Journal blijf ik hardnekkig en met veel plezier alles op papier zetten.
Vulpennen koop je bij Bol.com
Foto’s lodiblogt/affilate
26 reacties
Leuk om te lezen, het schrijven is ook aan mij bekijven kleven sinds mijn jongere jaren. Er werden dagboeken vol geschreven, kaarten, fotoboeken, overal schreef ik iets bij. Een vulpen is wel heel fijn schrijven alleen voor mij een crime en gesmeer. Maar het ziet er altijd top uit en stijlvol
echt schrijven doe ik met een zwarte fijnschrijver. En zeker moeten w eblijven schrijven. In mijn familie is een enorme stapel brieven van mijn grootmoeder aan haar vriendin in Duitsland bewaard gebleven. Prachtige documenten! En hoe had Geert Mak zijn :”de eeuw van mijn vader” kunnen schrijven ,zonder al die brieven die bewaard waren gebleven?
Zelf vind ik schrijven met een potlood nog steeds het fijnst schrijven. Ook al gebruik ik veel de laptop, toch schrijf ik nog veel op. Geschreven kaartjes blijven bijvoorbeeld toch veel leuker en persoonlijker dan digitaal.
Bij mij is het net andersom… Ik heb al zo lang niet meer echt geschreven dat ik er stilaan moeite mee heb. En een vulpen… Waar is de tijd zullen we maar zeggen 🙂
Ik schrijf bijna alles digitaal, maar op papier schrijf ik het liefst met een gelpen.
Artikelen, verhalen en boeken schrijf ik op de computer. Ik heb geprobeerd het met de hand te doen, maar dat werkt echt niet voor mij. Helaas, want het lijkt me heel ontspannend om alleen maar met pen en papier aan de slag te gaan, zonder computer.
Mijn agenda/bulletjournal vind ik wel onmisbaar. Ik moet er niet aan denken dat digitaal te doen. Maar ik kan wel merken dat mijn handschrift eronder lijdt dat ik alleen maar to-dolijstjes schrijf.
Op school schreef ik ook het liefst met vulpen, maar tegenwoordig gebruik ik liever een balpen.
Ik ben zowel van het schrijven met een pen als van het typen maar betreft verjaardagskaarten, kerstkaarten enz ben ik echt een voorstander van echte post
Ik word nog steeds heel blij van schrijfgerief en ouderwetse post! Ik schrijf dan ook nog steeds graag kaartjes en mijn vulpen was vroeger ook favoriet!
echt he, ik dus ook, het is goed om te lezen, dat zo velen toch ook nog schrijven.
Sinds ik meer type dan schrijf is mijn handschrift erg achteruit gegaan. Terwijl ik vroeger een mooi handschrift had is het nu bijna niet meer leesbaar.
Toch hou ik van “schrijven” (met een pen dan) en dan het liefst met een fineliner.
leuk verhaal, ik zelf schrijf het liefst met een gelpen
Ik typ veel maar schrijven heeft toch mijn voorkeur. En dat zal ik ook blijven doen
Ik typ tegenwoordig meer dan dat ik schrijf. Vroegerwel heel wat dagboeken volgeschreven, maar niet met vulpen. Dat wordt bij mij altijd een grote klierderboel 😉
ik vind vulpennen maat niks. mijn dochter moet er dit jaar op school mee schrijven en ze is links. lijkt me een kliederboel worden
Ze hebben op scholen wel speciale vulpennen voor links handigen, volgens mij lukt het schrijven daar aardig mee voor links handigen.
Wat leuk!! Ik schrijf ook elke dag, maakt niet uit wat, ik MOET schrijven. Heb ook nog steeds een dagboek. Schaam ik me niet voor. Ik hou gewoon van schrijven. Ik schrijf heel graag met de bic pennen van de action. Waar 12 in een pakje zitten. Die pennen vindt ik zo fijn schrijven!
Precies, dat heb ik dus ook!
Ik blijf altijd schrijven. Lijstjes, in mijn planner, kaarten. Ik vind het gewoon belangrijk, ook al is het ‘oldskool’. Typen doe ik natuurlijk ook heel vaak. Op de laptop het meest.
Ik typ natuurlijk meer maar heb wel altijd notitieblokken mee. Wat gaaf dat je een jaar op avontuur bent geweest in Australië.
Ik vind het heerlijk om dingen van me af te schrijven. Zelf gebruik ik hiervoor het liefst een balpen. Met een vulpen schrijven is lang geleden voor mij overigens.
Vroeger schreef ik vaak brieven naar mijn vriendinnen of vriend en nog veel vroeger schreef ik graag met vulpen. Toch verkies ik tegenwoordig het typen omdat het zoveel sneller gaat! 🙂 Maar ik begrijp dus zeker je voorkeur!
Ik schrijf nog heeeeeel veel met pen. Ideëen voor blogs schrijf ik op papier en werk ze ook eerst op papier uit.
Wat leuk en herkenbaar om te lezen, zeker in deze digitale tijd.
Ik ben ook nog steeds dol op het schrijven van kaartjes! Het liefst stuur ik vrienden en familie altijd een handgeschreven kaart, ik heb niks met die geprinte kaarten van Greetz enzo. Ik heb ooit nog een zomer in Italië gewerkt en toen schreef ik ook brieven met mijn tante. Heerlijk was het om die te lezen en lekker terug te schrijven. Helaas is mijn tante overleden, maar als ze nog zou leven zou ik zeker weten dat we nog steeds zouden schrijven met elkaar! Alleen niet met vulpen, dat was als linkshandige altijd een hele opgave! Haha.
Ik schrijf nog maar heel weinig… En ik merk ook dat als ik een stukje schrijven, dat ik dan gelijk een harde lamme hand heb
Schrijven doe ik niet veel meer… al vind ik het niet erg om te doen! Door mijn blog zit ik vooral heel veel achter de computer.